افسانه‌های نادرست در مورد غم و اندوه

بیش از ۳۰ سال پیش، جان‌دبلیو‌جیمز که بنیان‌گذار مؤسسه بهبود اندوه بود در یک سخنرانی گفت: «اندوه غیر‌مجازترین موضوع برای مکالمه در دنیای غرب و جهان انگلیسی‌زبان است.» ۲۵ سال بعد، درحالی‌که بیش از ۵۰۰ هزار جلد کتاب در تائید این مطلب در خانه‌ها و کتابخانه‌هایمان موجود است، باید بگوییم که این موضوع دیگر درست نیست؛ امّا این تمام حقیقت نیست.

در این کتاب الکترونیکی، درک اندوه و افسانه‌های مرتبط با غم و اندوه را بررسی خواهیم کرد. صحیح است، کلمه «اندوه» در تمامی مکالمات با احتیاط به کار می‌رود و بله، در هنگام بروز یک فاجعه‌ رسانه‌ها نیز به «مشاوران اندوه» مراجعه می‌کنند و آن‌ها وارد اخبار می‌شوند؛ امّا موضوع اصلی اندوه، یا واکنش مردم در برابر فقدان و اینکه چه کاری در این مورد باید انجام شود، هنوز جزو موضوعات ممنوعه قرار دارد.

چرا؟

این سؤالی است که هر شب به آن فکر می‌کنیم. در جهانی که دیگر تقریباً هیچ‌چیز ممنوع نیست؛ جایی که قبلاً بسیاری از افکار و احساسات خصوصی قلمداد می‌شدند، اما اکنون به‌صورت علنی در مورد آن‌ها گفتگو می‌شود، چرا هنوز با لحنی آرام از اندوه صحبت می‌شود، یا اینکه در مورد آن اصلاً صحبتی به میان نمی‌آید؟