دستنامه‌ی بهبودیابی از غم و اندوه

بخشی از پیشگفتار کتاب
بعید است فردی یک روز صبح از خواب بیدار شود و با خود بگوید: «اندوه! عجب مفهومی! فکر کنم آن را هدف اصلی زندگی‌ام قرار خواهم داد.» برای هیچ‌یک از ما چنین اتفاقی نمی‌افتد. ما، جان دبلیو جیمز و راسل فریدمن ، نمایندگان مؤسسۀ بهبودیابی از غم و اندوه هستیم.
این کتاب خلاصه‌ای از زندگی ما، مؤسسه و روند نوشته شدنِ کتابِ راهنمای بهبودیابی از غم و اندوه است.
در سال ۱۹۷۷، جان به‌علت مرگ پسرش در غم و اندوه عمیقی فرو رفت. او پس از یافتنِ روشِ مؤثری برای رهایی از غم و اندوه، به کسب‌وکار خود در عرصۀ طراحیِ انرژیِ خورشیدی ادامه داد. کسانی که از مصیبت وارده و تجربۀ بهبودیابیِ جان اطلاع پیدا کرده بودند، دوستان خود را که با چنین مصیبت‌هایی مواجه بودند، نزد وی آوردند. پس از مدت کوتاهی، جان متوجه شد مدت‌زمانی که صرف کمک به اشخاص غمگین می‌کند، با مدت‌زمان رسیدگی به امور پیمانکارانش برابر است و پی بُرد که از کار کردن با افراد غمگین بیشتر لذت می‌برد. به‌تدریج او به فعالیت در زمینۀ بهبودیابی از غم و اندوه تمایل بیشتری پیدا کرد و نتیجۀ این تمایل، تأسیس مؤسسۀ بهبودیابی از غم و اندوه بود.
معرفی راسل به مؤسسه به‌ این دلیل نبود که او کسی را از دست داده بود، بلکه به‌خاطر دومین طلاقش و هم‌‌زمان با آن، ورشکستگی‌اش بود …